Op de middenstip met… Hans de Vries
"Die obligatenlening is een win-win situatie voor de club en voor het lid!”
In ‘Op de middenstip met…’ komt iemand aan het woord die zich betrokken voelt bij onze hockeyclub. Om nader kennis te maken, om een boodschap te geven, om te vertellen wat zijn of haar betrokkenheid bij de club is. Dit keer is het de beurt aan Hans de Vries, als bestuurslid verantwoordelijk voor de accommodatie (binnen en buiten).
Hans, volgens mij heb jij heel hard gewerkt aan de vervanging van veld 1 en het Pauwenveld! En deze zomer ga je ook veld 2 vernieuwen en renovatiewerkzaamheden aan het clubgebouw verrichten
Nou, dat doe ik natuurlijk niet in mijn eentje. Ik word geholpen door de bond en haal kennis op bij andere clubs. En ik heb een denktank; Lodewijk Rous, Peter Mul en Menno Reyenga hebben affiniteit met bouwprojecten of hockeyvelden. Maar het klopt dat er veel tijd in veld 1 en de Pauwenren is gaan zitten. Ik ben daar zo’n anderhalf jaar mee bezig geweest. Weet je, je moet je er helemaal in verdiepen! Bij veld 1 waren er tegenvallers. De drainage was een probleem; die nam te weinig water op waardoor op het oude veld altijd plassen stonden. Er moest dus een hele nieuwe drainage in. Zo’n veld is opgebouwd uit verschillende lagen. De onderste laag bleek een probleem en dat moest acuut worden opgelost. Ook de sporttechnische laag moest vervangen worden. Door die tegenslagen kwamen we in de bouwvak terecht. In die tijd was ik wel drie dagen op de club. Maar dat hoort er bij. Als ik dan op het veld kom en ik zie al die kinderen bezig, dan weet ik waar ik het voor doe!
Waarom heeft de club ook de Pauwenren aangepakt?
We proberen de meeste leden een plezier te doen. De Pauwenren wordt ook veel gebruikt, alsoefenveld, voor de keeperstraining, voor de jongste jeugd. We wilden hier iets leuks van maken, een visitekaartje voor de club. Het is nu multi-functioneel; er zijn 4 verschillende delen voor wedstrijdjes voor de jeugd, doelen voor de keepers. En je zou er zaalhockeytraining kunnen geven. Die kunststofstootbalken kenden overigens enorme levertijden door corona. Daarom duurde dat traject veel langer dan de bedoeling was.
Er zijn momenteel klachten te horen over de kwaliteit van veld 1.
Ja, die bereiken mij ook. Ik respecteer de mening van de leden. Maar het veld is wel officieel getest aan de hand van 500 metingen. Als mensen het dan toch niet prettig vinden, vind ik dat vervelend. We kijken momenteel of we er nog iets aan kunnen doen. Bijvoorbeeld de naden, die vind ik niet mooi, maar ze voldoen wel aan de eisen. Dus de aannemer is zijn afspraak in die zin nagekomen.
Er zijn regelmatig vragen over het sproeien; leden vinden het veld wel eens droog en vragen zich af waarom er niet meer gesproeid wordt?
Er is een sproeiprotocol, dat staat ook op de site. Dat protocol is nodig omdat onze sproei installatie maar beperkte capaciteit heeft. Onbeperkt sproeien kost veel geld, dan hebben we ook geen buffervoorraad meer. Het is water dat wordt opgepompt, wordt gefilterd en er worden zouten aan toegevoegd, een beetje anti alg middel zit er ook bij. Het is dus geen water dat we uit de ringvaart pompen of zo en zo kunnen verspreiden over het veld.
Hoe ben je actief geworden voor de club? Heb je een hockeyverleden?
Jawel, maar dan in Leusden, daar hockeyde ik tot en met de A1. Daarna heb ik in Wageningen en Amsterdam gehockeyd. In 2000 zijn we in Bennebroek komen wonen. Mijn dochter Sanne ging hier hockeyen en in de C en de B heb ik haar team gecoached. Mijn zoon Casper speelt inmiddels in Heren 2. Zelf hockeyen gaat niet meer, ik heb ooit mijn kruisband gescheurd. Dan maar veel fietsen!
Hoe ben je in het bestuur gekomen?
Ik realiseerde mij dat een club niet draait zonder vrijwilligers. Als mensen hun hand niet opsteken, stort het allemaal in. Mijn overbuurman was bestuurslid accommodatie, die stopte ermee. Hij wist dat ik handig ben. Ook ben ik financieel onderlegd. De eerste 1,5 jaar heb ik samen met Peter Mul een lange termijn investeringsplan gemaakt om de financiële druk van investeringen in onze accommodatie te spreiden, zodat je toch nog een resultaat houdt en je contributie niet hoeft te verhogen. Toen zijn we gestart met de led verlichting in de lichtbakken. Die zijn nu 70 tot 80 procent zuiniger! Dat scheelt 10k per jaar aan kosten.
Veld 2, ook wel bekend als ‘de zandbak’, is de nieuwe uitdaging.
Ja, de planning is om op 13 juni te starten. Eerst gaan we het zand verwijderen, dan kan de kunstgrasmat weg. De zandlaag eronder en de drainage worden vervolgens getest. We gaan het verruilen voor een mooi, nieuw zandveld. Eigenlijk ziet het er straks uit als ‘veld 3 zonder water’, maar het heeft een betere demping dan veld 2 en veld 3. Dit type veld is getest door een aantal mensen van de club; hoe speelt het? Dat hebben we ook bij veld 1 gedaan. We hebben het lekkerst spelende veld uitgezocht, dit specifieke veld ligt ook in Oegstgeest. Bij de start van het nieuwe seizoen moet het klaar voor gebruik zijn.
Kun je iets vertellen over de financiering van veld 2?
Dat willen we net als veld 1 en de Pauwenren bekostigen door een derde te lenen, een derde uit eigen (club)middelen te betalen en een derde via een obligatenleningactie bij de leden op te halen. Die obligatenactie is een win win situatie voor de club en voor het deelnemende lid. De club heeft relatief goedkope financiering en hoeft niet het hele bedrag af te lossen omdat de belastingdienst dat doet. En het lid heeft een beter rendement op zijn spaargeld dan hij waar dan ook kan krijgen, bij een supergezonde club. We gaan er ook het clubhuis van renoveren; de kleedkamers en douches zijn dringend aan een opknapbeurt toe. Het clubhuis boven willen we sfeervoller maken. Er zijn vrijwilligers nu bezig met een plan. En ik zou graag zonnepanelen op het dak willen. Verduurzaming vind ik belangrijk.
Welke uitdaging volgt hierna, Hans?
Veld 3 staat op de planning om in 2024-2025 vervangen te worden. Maar dat ga ik niet meer doen, het is na dit jaar tijd voor nieuwe dingen. Ik deed en doe het met plezier, maar ik vind het wel vervelend dat veel mensen zich ermee bemoeien. Dat is wel eens lastig. Mensen weten vaak niet waar ze het over hebben, maar geven wel snel commentaar. Ik blijf wel lid van de kluscommissie. Dat is een gezellige club van 17 leden, die elke twee maanden op en langs de velden bezig is. Super enthousiaste vrijwilligers! En door de week doe ik klusjes met Loek Lommers en Henk van de Barsselaar. Borden ophangen, een verstopping verhelpen, enzovoorts. Zo lang ik het naar mijn zin heb, blijf ik dat doen!