Op de middenstip met… Judith Verwoerd

In ‘Op de middenstip met…’ komt iemand aan het woord die zich betrokken voelt bij onze hockeyclub. Om nader kennis te maken, om een boodschap te geven, om te vertellen wat zijn of haar betrokkenheid bij de club is.  Aan het begin van 2022 is het de beurt aan Judith Verwoerd, betrokken bij de trimmers, trainster en coach van de jongste jeugd.

Judith, op zaterdagochtend, woensdag- en vrijdagmiddag ben jij voor de ouders met jonge kinderen een bekend gezicht op de velden! Hoe is dat zo gekomen? Heb je een hockeyverleden bij de club?

Ik kom uit Brabant en heb vanaf mijn zevende in Uden gehockeyd. Dat is een echte familieclub, net als Bennebroek. Ik heb van mijn 17e tot mijn 34e in Dames 1 (1e klasse) gespeeld, een team met mijn beste vriendinnen, en daarna nog twee jaar in veteranen A. MHC Uden was mijn tweede huis. Ik trainde in mijn studententijd doordeweeks bij Leonidas in Rotterdam en elk weekend ging ik weer terug naar Uden om te hockeyen. Vanwege de liefde ben ik uiteindelijk in Hoofddorp beland. Mijn passie voor hockey is hier niet verdwenen.

Waarom heb je voor Bennebroek gekozen?

Ik had bij Bennebroek direct een connectie en werd meegezogen in de sfeer van een gezellige familieclub, zoals ik die ook kende in Uden. Dat begon 10 jaar geleden, mijn oudste zoon Sven ging hier hockeyen en ik belandde uiteindelijk bij de trimmers. Sven speelt inmiddels in de A2, mijn jongste zoon Binck speelt in de J6E1. De middelste, onze dochter, heeft gehockeyd, maar danst nu liever.

Het valt mij op, Judith, dat je nog steeds bij de trimmers betrokken bent als teamcaptain, ook al speel je sinds een paar jaar niet meer mee!

Helaas heb ik de laatste jaren teveel last van mijn knieën om zelf intensief te hockeyen maar ik blijf wel graag betrokken bij de trimmers! Het is een hele leuke groep gezellige hockeyers en daarom sta ik graag langs het veld bij de maandagavond-competitie. Leuk is dat alle niveaus bij ons welkom zijn. Elk jaar beginnen er weer nieuwe trimmers, sommige houden voor het eerst een hockeystick vast. Na een jaar doen ze het al heel aardig, iedereen staat met veel enthousiasme op het veld en wil leren. Het is dan gaaf om de progressie te zien. En jij weet het ook, het is gewoon heel gezellig. Normaal gesproken hebben we elk jaar een boottocht, een barbecue en doen we mee aan een of twee toernooien. Helaas door corona stond dit net als alles stil. Maar we hebben ons al weer ingeschreven voor een toernooi.

Is dat voor jou niet lastig, om zelf op hoog niveau te hebben gehockeyd en nu vooral te coachen en training te geven?

Nee juist niet, ik heb tot mijn 36e met heel veel plezier op aardig niveau gespeeld, ben blij dat het moeten eraf is. Ik ging bijvoorbeeld pas naar een bruiloftsfeest als de training klaar was en kwam ieder weekend in Uden, zo fanatiek. Ik leefde voor de sport. Dat heilige moeten is er wel af.

Naast teamcaptain van de trimmers ben je ook actief als trainerscoördinator voor de meisjes 6E, je zit in de technische commissie voor de jongste jeugd én je coacht de jongens 6E1. Dat doe je goed!

In Uden was ik al gewend om van alles bij de club te doen. Nu zet ik mij met veel plezier in voor een nieuwe generatie hockeyers, daar krijg ik goede energie van. Als ik woensdagochtend heb gewerkt, op de club kom en er 26 enthousiaste kinderen komen aanrennen… heerlijk! Je ziet ze groeien in hun spel en plezier hebben met elkaar. Voor mij was het in coronatijd fijn om op het veld te staan.

Wat vind jij belangrijk in het trainen van kinderen?

Kinderen moeten vooral plezier krijgen in het spel. Daarbij hoort wel dat je ze voldoende uitdaagt en dat betekent maatwerk. Het ene kind wil en kan meer dan het andere. Het is de kunst om elk kind tot zijn of haar recht te laten komen. Als trainingscoördinator organiseer ik de trainingen en bereid ik ze voor. Ik geef de training niet zelf, maar leg het uit aan een enthousiaste groep jeugdtrainers uit de D1 en de C1 en begeleid ze bij de trainingen.

Wat valt je op bij de TC Jongste Jeugd?

De TCJJ is een enthousiaste groep mensen. Het afgelopen seizoen hebben we het best druk gehad vanwege corona. We mochten geen competitie spelen en hebben gezocht naar wat we wél konden organiseren. Dat mogen we wat mij betreft nog breder laten zien want ik ben trots op hoe we dit hebben gedaan.

Het werven van nieuwe jeugdleden is momenteel lastig, met name bij de jongens. Ik denk dat de coronabeperkingen hier ook een rol in hebben gespeeld. Met onder andere social media hebben we mijn inziens de mogelijkheid om potentiële leden te bereiken en te laten zien hoe leuk hockey is en wat wij als club allemaal te bieden hebben. Weet ook dat vriendjes en vriendinnetjes altijd mogen meetrainen! Geef het even aan, eventueel regelen we ook de benodigde spullen.

Tot slot: ik zie je vaak vergezeld door je man op het veld staan. Heeft hij ook zo’n hockeyverleden?

Mijn man wilde zijn hele leven al hockeyen, dus ik was voor hem een schot in de roos, ha ha! Coen coacht nu al jaren de jongens en voor het 2e jaar de A2. Vorig jaar hebben we samen de JF1 gecoacht. Coen heeft het niet van huis uit meegekregen, maar hij doet inmiddels enthousiast mee aan het familietoernooi en fluit ook graag een wedstrijd!